Julio Musimessi
| |||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Julio Elías Musimessi | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Julio Elías Musimessi (ur. 9 lipca 1924; zm. 4 września 1996[1]) – argentyński piłkarz, bramkarz. W literaturze można spotkać się z inną pisownią nazwiska: Mussimessi lub Mussimesi.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Urodzony w Corrientes Mussimessi rozpoczął karierę piłkarską w 1944 roku w klubie Newell’s Old Boys Rosario, w którym rozegrał 183 mecze, stając się bożyszczem miejscowych kibiców[2]. W 1953 przeszedł do Boca Juniors, z którym w 1954 roku zdobył mistrzostwo Argentyny. W Boca Junors rozegrał łącznie 155 meczów.
Musimessi był podstawowym bramkarzem reprezentacji podczas turnieju Copa América 1955, gdzie Argentyna zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej. Zagrał we wszystkich pięciu meczach - z Paragwajem (stracił 3 bramki), Ekwadorem, Peru (stracił 2 bramki), Urugwajem (stracił 1 bramkę) i Chile. W meczu z Urugwajem obronił rzut karny, który egzekwował Oscar Omar Míguez.
Ponownie w mistrzostwach kontynentalnych wystąpił podczas turnieju Copa América 1956, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Musimessi zagrał we wszystkich pięciu meczach - z Peru (stracił 1 bramkę), Chile, Paragwajem, Brazylią (stracił 1 bramkę) i Urugwajem (stracił 1 bramkę).
Jako piłkarz klubu Boca Juniors wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1958 roku, gdzie Argentyna odpadła już w fazie grupowej. Musimessi nie zagrał w żadnym meczu, gdyż podstawowym bramkarzem zespołu był Amadeo Carrizo.
Na zakończenie swej kariery grał w chilijskim klubie Green Cross Santiago. W reprezentacji Argentyny rozegrał w latach 1953-1958 14 meczów.
Musimessi znany był z tego, że w odróżnieniu od innych bramkarzy nie miał nakolanników. Drugą cechą były getry niedbale opuszczone na buty. Należał do bramkarzy, którzy nie czytali gry i nie potrafili przewidzieć rozwoju wypadków. Nadrabiał to niesamowitym refleksem, broniąc często uderzenia oddawane z odległości 3 metrów. Był ulubieńcem kibiców, gdyż nigdy się nie oszczędzał, bronił z poświęceniem każdej, nawet najbardziej beznadziejnej piłki[2].
Występy radiowe spowodowały, że Musimessi zyskał sobie przydomek El Arquero cantor[3] (pol.śpiewający bramkarz). Płytę ze swoimi utworami zadedykował kibicom Boca Juniors[2]. Po zakończeniu kariery założył bar w Morón.
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]| Sezon | Drużyna | Tytuł |
|---|---|---|
| 1954 |  Boca Juniors |
Mistrz Argentyny |
| 1955 | Argentyna |
Mistrz Ameryki Południowej |
| 1956 | Argentyna |
Wicemistrz Ameryki Południowej |
| 1958 | Boca Juniors |
Wicemistrz Argentyny |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Julio Elías Musimessi (1923-1996) - Find A Grave Memorial [online], www.findagrave.com [dostęp 2017-11-24].
- ↑ a b c encyklopedia FUJI
- ↑ Canciones de mi Viejo Pueblo: JULIO ELIAS MUSIMESSI [online], web.archive.org [dostęp 2017-11-24].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 13): Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 101
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Julio Musimessi - biografia (findagrave.com)
- Julio Musimessi - biografia na stronie Boca Juniors. informexeneize.com.ar. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-27)].
- BDFA
- RSSSF - reprezentacja Argentyny w finałach mistrzostw świata
- RSSSF - reprezentacja Argentyny w turniejach Copa América
